نقش برجسته های جغد مانند دوره کالکولیتیک ممکن است توسط کودکان ساخته شده باشد

تابلوهای تخته سنگی مربوط به حدود 5000 سال پیش که با تصاویری شبیه جغدها حکاکی شده بود، ممکن است آثار هنری کودکان باشد تا مراسم تشییع جنازه، اما همه قانع نشدند.

توسط کاریسا ونگ

صفحات تخته سنگی حکاکی شده با ویژگی های جغد مانند ممکن است آثار هنری کودکان باشد تا مراسم تشییع جنازه همانطور که قبلاً پیشنهاد شد، اما این ایده بحث برانگیز است.

برای بیش از یک قرن، محققان درباره معنای هزاران سنگ تخته سنگی به اندازه کف دست که عمدتاً در مکان‌های تدفین در جنوب غربی شبه جزیره ایبری یافت می‌شوند، بحث کرده‌اند و قدمت آن‌ها مربوط به جوامعی است که در دوره کالکولیتیک در حدود 5000 سال پیش زندگی می‌کنند.

ده‌ها تن از این استیل‌ها تصویری شبیه جغد دارند و باستان‌شناسان قبلاً پیشنهاد می‌کردند که آنها نماد خدایان هستند که به عنوان پیشکش روی مرده‌ها قرار می‌گرفتند. بحث بر سر این است که نقش برجسته جغدها، افراد، یا دیگر چهره ها باشد.

اکنون، خوان نگرو از شورای ملی تحقیقات اسپانیا و همکارانش به کودکان پیشنهاد می‌کنند که جغدها را با استفاده از ابزارهای مس، سنگ چخماق یا کوارتز روی تکه‌های تخته سنگ کنده کنند.

هر پانل شامل یک بدن و یک سر، با طیف وسیعی از ویژگی های حکاکی شده شبیه منقار جغد، پرها، و چشمان بزرگ است.

این تیم الگوهای روی نقاشی‌ها را با نقاشی‌های جغدهایی که توسط کودکان 4 تا 13 ساله امروزی انجام می‌شود مقایسه کردند و دریافتند که کیفیت و تنوع «جغد» نقاشی‌ها شبیه به نقاشی‌های مدرن است.

نیگرو می‌گوید: «ما پیشنهاد می‌کنیم که این پلاک‌ها ممکن است در اثر بازی کودکان ایجاد شده باشند، اگرچه نمی‌توانیم سنی برای آنها قائل شویم. “این با این ایده که این بشقاب ها همچنین ممکن است در مراسم به عنوان پیشکش برای دفن استفاده شده باشد، مغایرت ندارد.”

بر اساس تفاسیر قبلی، بسیاری از پلاک ها دارای سوراخ های کوچکی هستند که ممکن است نخ از آن عبور کرده باشد. تیم سیاهپوستان پیشنهاد می‌کند که به جای ریسمان، پرهای پرندگان را می‌توان در سوراخ‌ها قرار داد تا از تافت‌های یک جغد اهلی تقلید کند.

این تعبیر مورد قبول همه نیست.

جاناتان توماس از دانشگاه آیووا می‌گوید: «من تلاش برای وارد کردن کودکانی که در نظریه باستان‌شناسی به اندازه کافی تصور نشده‌اند، به تصویر ما از ماقبل تاریخ تحسین می‌کنم. او می‌گوید، اما مقایسه حکاکی‌ها با نقاشی‌های مدرن دانش‌آموزان، دلیل محکمی نیست.

او همچنین می گوید که ایده پر کردن پرها در سوراخ ها نیز در مقایسه با تفسیر سنتی قوی نیست. توماس می‌گوید: «من موافق نیستم که به احتمال زیاد نوجوانان عصر مس این نقاشی‌ها را می‌ساختند، و برخی از نقاشی‌های باستان‌شناسی شبیه جغد هستند، اما نویسندگان هیچ مدرک علمی واقعی ارائه نمی‌دهند که نشان دهد به‌ویژه نوجوانان نقاشی‌های جغد را می‌سازند». .

کاتینا لیلیوس از دانشگاه آیووا نیز قانع نشده است. او می‌گوید: «اگر بچه‌ها، به عنوان بزرگترین گروه جمعیتی در این جوامع، آن‌ها را ایجاد کنند، پس این نوع فلپ‌ها باید بسیار رایج‌تر باشند، در حالی که در واقع این ویژگی‌های جغد مانند تنها حدود 4 درصد از کل فلپ‌ها را تشکیل می‌دهند.

لیلیوس می‌گوید این واقعیت که نقاشی‌های جغد مانند چنین ثباتی را نشان می‌دهند و به‌طور گسترده پراکنده هستند، نشان می‌دهد که روش استانداردی برای ساختن آن‌ها وجود داشته است، و این که آنها آثاری بازیگوش برای کودکان نبوده‌اند.

مرجع مجله: گزارش های علمیDOI: 10.1038/s41598-022-23530-0

برای داستان انسانی ما، یک خبرنامه ماهانه رایگان در مورد انقلاب در باستان شناسی و تکامل انسان ثبت نام کنید.